Bovendien moet worden gekeken naar manieren waarop openbare goederen op het platteland kunnen worden omgezet in lokale/regionale sociaaleconomische voordelen.

De landbouw en de bosbouw zijn unieke systemen die niet alleen commerciële producten leveren, maar ook openbare goederen die ten goede komen aan de samenleving (en onder meer een culturele en recreatieve waarde hebben) en belangrijke ecosysteemdiensten, zoals functionele en in situ-biodiversiteit, bestuiving, wateropslag en -regulering, bodemfuncties, landschap, erosievermindering, veerkracht ten aanzien van overstromingen en droogte en koolstofvastlegging en vermindering van de uitstoot van broeikasgassen.

58. herinnert eraan dat meer dan de helft van het Europees grondgebied wordt beheerd door landbouwers, dat met landbouwgrond belangrijke ecosysteemdiensten worden geleverd, dat deze grond aanzienlijke sociaaleconomische waarde heeft en dat de financiering van het GLB een groot bestanddeel van de begroting van de EU vormt; benadrukt dat de doelstellingen van het GLB zich niet beperken tot voedselvoorziening en plattelandsontwikkeling, maar dat het een uitermate belangrijk instrument is voor biodiversiteit, natuurbehoud, het indammen van klimaatverandering en het onderhoud van ecosysteemdiensten; stelt vast dat in het GLB al maatregelen worden opgenomen gericht op milieubescherming, zoals ontkoppeling, randvoorwaarden en agromilieumaatregel ...[+++]en; betreurt het echter dat deze maatregelen tot nu toe onvoldoende zijn gebleken om het algehele verlies aan biodiversiteit in de EU te stoppen en dat de biodiversiteit van landbouwgronden voortdurend achteruitgaat; verzoekt daarom om een herziening van het GLB in de richting van de voorziening voor compensatie aan boeren voor het ter beschikking stellen van openbare goederen, aangezien de markt er momenteel niet in slaagt de economische waarde van de belangrijke openbare goederen die de landbouw kan leveren te integreren;

57. herinnert eraan dat meer dan de helft van het Europees grondgebied wordt beheerd door landbouwers, dat met landbouwgrond belangrijke ecosysteemdiensten worden geleverd, dat deze grond aanzienlijke sociaaleconomische waarde heeft en dat de financiering van het GLB een groot bestanddeel van de begroting van de EU vormt; benadrukt dat de doelstellingen van het GLB zich niet beperken tot voedselvoorziening en plattelandsontwikkeling, maar dat het een uitermate belangrijk instrument is voor biodiversiteit, natuurbehoud, het indammen van klimaatverandering en het onderhoud van ecosysteemdiensten; stelt vast dat in het GLB al maatregelen worden opgenomen gericht op milieubescherming, zoals ontkoppeling, randvoorwaarden en agromilieumaatregel ...[+++]en; betreurt het echter dat deze maatregelen tot nu toe onvoldoende zijn gebleken om het algehele verlies aan biodiversiteit in de EU te stoppen en dat de biodiversiteit van landbouwgronden voortdurend achteruitgaat; verzoekt daarom om een herziening van het GLB in de richting van de voorziening voor compensatie aan boeren voor het ter beschikking stellen van openbare goederen, aangezien de markt er momenteel niet in slaagt de economische waarde van de belangrijke openbare goederen die de landbouw kan leveren te integreren;

68. is van mening dat een onderscheid moet worden gemaakt tussen commerciële en openbare diensten; onderstreept de noodzaak de openbare diensten buiten alle onderhandelingen te houden, in het bijzonder de openbare diensten die voorzien in de fundamentele behoeften van de bevolking en toegang verschaffen tot essentiële "openbare goederen", zoals gezondheidszorg, onderwijs en drinkwater- en energievoorziening, maar ook diensten die een belangrijke rol spelen voor de handhaving van de culturele diversiteit, zoals audiovisuele diensten;

65. is van mening dat een onderscheid moet worden gemaakt tussen commerciële en openbare diensten; onderstreept de noodzaak de openbare diensten buiten alle onderhandelingen te houden, in het bijzonder de openbare diensten die voorzien in de fundamentele behoeften van de bevolking en toegang verschaffen tot essentiële "openbare goederen", zoals gezondheidszorg, onderwijs en drinkwater- en energievoorziening, maar ook diensten die een belangrijke rol spelen voor de handhaving van de culturele diversiteit, zoals audiovisuele diensten;